Historia kościoła i parafii pw. św. Kazimierza w Szczecinie – Parafia Rzymskokatolicka pw. św. Kazimierza w Szczecinie

POCZĄTKI KOŚCIOŁA

Inicjatorem budowy kościoła był pastor Wilhelm Bernhard – długoletni dyrektor zespołu opiekuńczego. Budowę kościoła ewangelickiego rozpoczęto w 1888 r. i zakończono rok później w grudniu poświęceniem. Wybudowana została świątynia w stylu neogotyckim, na planie prostokąta, z wyodrębnionym od wschodu prezbiterium i wieżą od zachodu.

Wybudowany w stylu neogotyckim sprawiał wrażenie pięknego kościoła wiejskiego. Najbardziej charakterystyczną była wieża kościoła: zwieńczona złoconą kulą, stalowym krzyżem i kogutem kręcącym się na wietrze. W wieży znajdowały się trzy dzwony. W sześciokątnym prezbiterium umieszczono ołtarz dębowy, w centrum którego zawieszono obraz przedstawiający scenę spotkania Chrystusa z Piotrem. Zbudowano z drzewa dębowego neogotycką ambonę i chrzcielnicę z piaskowca. Obok kościoła wybudowano również tzw. pastorówkę, w której obecnie znajduje się Państwowy Dom Dziecka.

Poniżej fotografie wnętrza kościoła i jego otoczenia wykonane przed 1945 r.

Należy zaznaczyć, że kościół ten nigdy nie był kościołem parafialnym, lecz świątynią przyzakładową. Wokół kościoła rozmieszczone były, szkoła dla dzieci, szkółka zawodowa, ochronka, dom diakonis, szpital, od roku 1928 ewangelickie seminarium kaznodziejskie, a od lat trzydziestych szpital psychiatryczny i epileptyczny.

W 1940 roku zakład przestał działać. W czasie działań wojennych hełm wieży został rozebrany, a na jej koronie umieszczono stanowisko przeciwlotnicze.

Po II wojnie światowej radzieccy żołnierze uczynili z niego stajnię. Po ich odejściu, przeszła w ręce Kościoła polsko-narodowego, ale brak wyznawców spowodował opuszczenie tej świątyni.

POCZĄTKI PARAFII

Starania poczynione u władz szczecińskich przez ówczesnego Wikariusza Generalnego Prymasa Polski ks. bp. Teodora Benscha zakończyły się pomyślnie dla Kościoła katolickiego. Świątynia została przekazana katolickiej wspólnocie i włączona do parafii pw. Najświętszego Zbawiciela. Uroczyste jej poświęcenie odbyło się 19 maja 1957 r.

Parafia pw. św. Kazimierza w Szczecinie została erygowana dekretem ks. bp. Jerzego Stroby 28 maja 1973 r. Pierwszym proboszczem nowej parafii został ks. kan. Jan Szczepańczyk, który wybudował nowy budynek plebanijny (z dawnej pastorówki uczyniono Dom Dziecka). Pozwolenie na budowę plebanii parafia otrzymała w 1974 r., a budynek już był oddany do użytku w 1977 r. Takie tempo budowy podyktowane było decyzją ks. bp. J. Stroby, który 1 października 1977 r. przeniósł ostatni rok alumnów do Szczecina. Stąd też plebania, ale już za czasów probostwa ks. kan. Henryka Przestackiego (w latach 1977 -1994), służyła jako dom formacyjny dla alumnów szóstego roku seminarium duchownego. Ksiądz Henryk Przestacki pełnił wówczas funkcję wicerektora Seminarium Duchownego w Szczecinie.

Dla parafii znamiennym wydarzeniem był również fakt wmurowania 4 marca 1985 r. przez ówczesnego ordynariusza diecezji ks. bp. Kazimierza Majdańskiego tablicy ku czci św. Kazimierza Królewicza – Patrona Polski i Litwy w pięćsetlecie jego śmierci.

W roku 1991 przez okres dwóch miesięcy proboszczem był ks. prof. Henryk Wejman.

ZMIANY W LATACH 1994-2021

W latach 1994-2021 proboszczem parafii był ks. prał. dr Kazimierz Mańkowski. W czasie jego posługiwania został odnowiony kościół, a także plebania. Kilkakrotnie malowano świątynię. W nawie powieszono nowe stacje drogi krzyżowej, a w prezbiterium nowy krzyż – namalowane przez szczecińskiego artystę Stanisława Kokolusa. Zainstalowano nowe nagłośnienie, a zakrystię wyposażono w nowe szafy, szaty i paramenty liturgiczne. Została ułożona nowa posadzka w prezbiterium i nawie kościoła. Świątynia wzbogaciła się o nowy ołtarz, ambonę i chrzcielnicę wykonane z białego piaskowca (w 2020 r. zmienione na ołtarz i ambonę z kamienia). Zostały także wymienione ławki dla wiernych i sedilia dla celebransa oraz ministrantów. Pojawiły się też nowe konfesjonały w których wierni mogą bez skrępowania przeżywać sakrament pokuty i pojednania. Na wieży zainstalowano nowe dzwony, a na szczycie został wzniesiony hełm, dzięki czemu kościół widoczny jest z oddali.

W roku 2008 przed kościołem i wokół niego została położona nowa nawierzchnia (zdjęcia z budowy poniżej), a w prezbiterium zostały zamontowane nowe witraże (wykonane w pracowni Barbary Białek), które przedstawiają następujące sceny:

Chrzest Chrystusa w Jordanie,
Zmartwychwstanie,
Zesłanie Ducha Świętego,
Scena z Apokalipsy.

W roku 2009 sprowadzono z kaplicy szpitalnej w Stolbergu (w Niemczech) i zamontowano 15-głosowe organy piszczałkowe (poniżej 3 zdjęcia z demontażu i 1 zdjęcie z miejsca docelowego). W tym czasie zmieniono też okna w nawie głównej, a rok później zainstalowano w nich nowe witraże.

W nawie między oknami zawisły cztery obrazy, namalowane przez Magdalenę Wierucką, przedstawiające: św. Józefa, św. Ottona, św. Kazimierza, św. Jana Pawła II. W kaplicy przy wejściu do kościoła zostały powieszone kopie dwóch obrazów, namalowane przez Stanisława Kokolusa: Jezusa Miłosiernego i Matki Boskiej Częstochowskiej.

Od sierpnia 2021 r. proboszczem jest ks. prał. Jan Jermak.

POŚWIĘCENIE KOŚCIOŁA I KONSEKRACJA OŁTARZA

23 października 2021 r. miała miejsce uroczystość poświęcenia kościoła i konsekracja ołtarza; liturgii przewodniczył ks. abp Andrzej Dzięga.